නෙත් මානයෙන් හිත් මානයට...
ගුලි කරන් හිත තුළම ඒ කදුල ඇය දැරූතුන් වසක් ගත උනද මැකී නැති සසල රූඅද දිනත් නෙත ලගම රැදී මා දිරි කෙරූතව වසක් දුන මැනව සිහිනයට ඔබ පිරූ
දැනුන හොඳේ :)ඒක නෙමෙයි,3 වැනි වසරෙ වගේ ඈ.. ;)
3 ඉවරයි බං. දැන් 4 ඉන්නේ
වචනයෙන් කිව නොහැකි දුකහිතටම තුරුළු කරන්සරසවි බිමෙන් නික්මිණිඇය........ :(ඔයාට වගේම මටත් මේ අත්දැකීම හෙට විදින්න වෙයි ඉසුරු...!!!පද 4ක් වුනාට ඇස් දෙකට කදුළුත් ආවා මගේ.ඒ තරම් පද ටික හැගීම්බරයි,අපූරුයි........හ්..ම්ම්ම්ම්ම්....!!! :( :(
බොහොම ස්තුතී :)ඒ උනාට වැඩිය හිතන්න එපා..පස්සෙ ඕවා හරි යනව,හරිය? :D
සරසවි දොරටුව දකින පින් අහිමි වවැළපෙනා දාහක් දනන් මැද..යාන්තම්වත් සිනාසෙනු මැනමේ දුක් සතුටකට හරවාගෙන!!!ජය වේවා!කොහෙද සරසවිය?
අනිවා..තැන්ක් යූ :Dපේරාදෙණියෙ :)
අඩ්ඩඩ්ඩා.. මගෙත් ඩ්‍රීම් යුනිවර්සිටිය නොවැ... හොදයි හොදයි ළගදීම හන්තාන වන්දනා කරන්න අවස්ථාව උදා වේවා,තනියම නොවෙයි හැබැයි!
කවිය හරිම ලස්සනයි අක්කි. පුලුවන් නම් මගේ බ්ලොග් ලිපිත් කියවලා කමෙන්ට් කරන්නකෝ.
ගුලි කරන් හිත තුළම ඒ කදුල ඇය දැරූ
ReplyDeleteතුන් වසක් ගත උනද මැකී නැති සසල රූ
අද දිනත් නෙත ලගම රැදී මා දිරි කෙරූ
තව වසක් දුන මැනව සිහිනයට ඔබ පිරූ
දැනුන හොඳේ :)
Deleteඒක නෙමෙයි,3 වැනි වසරෙ වගේ ඈ.. ;)
3 ඉවරයි බං. දැන් 4 ඉන්නේ
Deleteවචනයෙන් කිව නොහැකි දුක
ReplyDeleteහිතටම තුරුළු කරන්
සරසවි බිමෙන්
නික්මිණි
ඇය........ :(
ඔයාට වගේම මටත් මේ අත්දැකීම හෙට විදින්න වෙයි ඉසුරු...!!!පද 4ක් වුනාට ඇස් දෙකට කදුළුත් ආවා මගේ.ඒ තරම් පද ටික හැගීම්බරයි,අපූරුයි........හ්..ම්ම්ම්ම්ම්....!!! :( :(
බොහොම ස්තුතී :)
Deleteඒ උනාට වැඩිය හිතන්න එපා..පස්සෙ ඕවා හරි යනව,හරිය? :D
සරසවි දොරටුව දකින පින් අහිමි ව
ReplyDeleteවැළපෙනා දාහක් දනන් මැද..
යාන්තම්වත් සිනාසෙනු මැන
මේ දුක් සතුටකට හරවාගෙන!!!
ජය වේවා!කොහෙද සරසවිය?
අනිවා..තැන්ක් යූ :D
ReplyDeleteපේරාදෙණියෙ :)
අඩ්ඩඩ්ඩා.. මගෙත් ඩ්‍රීම් යුනිවර්සිටිය නොවැ... හොදයි හොදයි ළගදීම හන්තාන වන්දනා කරන්න අවස්ථාව උදා වේවා,තනියම නොවෙයි හැබැයි!
Deleteකවිය හරිම ලස්සනයි අක්කි. පුලුවන් නම් මගේ බ්ලොග් ලිපිත් කියවලා කමෙන්ට් කරන්නකෝ.
ReplyDelete